روش‌های درمان در دندانپزشکی کودکان
ترمیم:
چنانچه پوسیدگی دندان شیری عمیق نباشد دندانپزشک دندان را ترمیم می‌کند. بدین صورت که قسمت‌های پوسیده دندان برداشته می‌شود و با مواد مخصوص جایگزین می‌شود. این مواد می‌تواند همرنگ (کامپوزیت) و یا غیرهمرنگ (آمالگام) باشد که دندانپزشک با توجه به شرایط هر دندان، میزان پوسیدگی، استحکام دیواره‌های باقیمانده دندان و … نوع ماده ترمیمی را انتخاب می‌کند. در دندان‌های شیری خلفی کودکان به دلیل دوام بیشتر معمولا از آمالگام (غیرهمرنگ) استفاده می‌شود ولی در دندان‌های قدامی (جلو) از کامپوزیت (همرنگ) استفاده می‌شود.
پالپوتومی:
اگر پوسیدگی عمیق باشد و اصطلاحا دندان به عصب رسیده باشد این درمان انجام می‌گیرد. پس ازپالپوتومی لازم است که دندان ترمیم و یا روکش شود. در کودکان همکار پالپوتومی و ترمیم یک یا دو دندان در یک جلسه قابل انجام است.
پالپکتومی:
اگر پوسیدگی عمیق باشد و عفونت ریشه دندان شیری را درگیر کرده باشد و یا دندان درد خود به خود داشته باشد این درمان انجام می‌گیرد که در این درمان کانال ریشه‌ها تمیز می‌شود و با مواد مخصوص پر می‌شود. تاج دندان نیز باید جداگانه ترمیم و یا روکش شود.
روکش:
چنانچه به دلیل وسعت پوسیدگی و از دست رفتن بافت زیادی از دندان امکان ترمیم وجود نداشته باشد باید دندان را روکش نمود تا از شکستن و از دست رفتن آن جلوگیری شود. روکش‌های مخصوص دندان‌های شیری فلزی هستند و همرنگ دندان نیستند ولی از دوام بسیار بالایی برخوردارند و یک درمان عالی برای دندان‌هایی که ساختار ضعیفی دارند می‌باشد.